باراد عزیزم
عشق مامان
پسر گلم دو هفته ای هست که از پوشک گرفتمت (امروز 19/6/93) و دیگه از شر اون پوشک راحت شدی. تقریبا چهار ماه قبل یک بار سعی کردم که از پوشک بگیرمت ولی به هیچ وجه حاضر نمی شدی باهام بیای دستشویی. هر بار که می خواستم ببرمت اونجا جیغ و گریه و زاری که جیش ندارم و نمی خوام بیام. معلوم شد که هنوز آمادگیشو نداری. منم گذاشتم یه کم بزرگتر بشی و دوباره شروع کنم. این بار بعد گذشت سه چهار ماه که دوباره شروع کردم خیلی خیلی خیلی باهام همکاری کردی و در واقع می تونم بگم که ده روزه خوب خوب یاد گرفتی و بیشتر از چهار پنج بار خونه رو کثیف نکردی. قربونت برم که اینقدر پسر گل و خوبی هستی. البته یه اتفاق بامزه رو هم واست بگم که روز اولی که خواستم بهت یاد بدم بردمت دستشویی و تو نشستی روی اون صندلی مخصوصت و من 35 دقیقه تمام، تو رو اون تو سرگرم کردم تا جیش کنی اما آخرش گفتی خسته شدی و اومدی بیرون. باورت نمی شه که هنوز 2 دقیقه نشده بود که از دستشویی اومده بودی بیرون که تو ماشینت جیش کردی. یعنی نمی دونی چقدر عصبانی شدم و چقدر هم خندیدم ولی خداروشکر به مرور خوب شدی و زودم یاد گرفتی. البته اینم بگم که هنوز شبا پوشکت می کنم که کم کم باید اونم از سرت بندازم. الان دیگه پسر گلم حسابی مرد شده و من حسابی به داشتنش افتخار می کنم.
قربونت برم من.
